Co powoduje kaszel w trakcie leczenia ramiprilem?
Angiotensyna II to hormon, który oddziałuje na ciśnienie krwi. Wskutek wzrostu ciśnienia tętniczego przyczynia się do wzmożenia pracy serca i silnego skurczu mięśni gładkich w obrębie naczyń krwionośnych. Ramipril to produkt leczniczy z kategorii inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACEI), co oznacza, że jego właściwości mają na celu zapobieganie przekształceniu angiotensyny I do angiotensyny II i tym samym wyzwala efekt hipotensyjny.
Suchy, przewlekły i nieproduktywny kaszel, który nasila się nocą i towarzyszy mu uczucie łaskotania lub drapania w gardle stanowi niezwykle częste działanie niepożądane ramiprilu oraz innych leków z grona inhibitorów konwertazy angiotensyny. Symptom ten określa się często mianem kaszlu bradykininowego, a mechanizm jego powstawania nie jest do końca jasny. Przypuszczalną przyczyną jest wzrost poziomu bradykininy wskutek zmniejszenia aktywności konwertazy angiotensyny – bradykininie przypisuje się właściwości intensyfikujące produkcję i wydzielanie śluzu oddechowego oraz bezpośrednie wyzwalanie skurczu oskrzeli. Ponadto zwiększone stężenie bradykininy oddziałuje na mastocyty w celu produkcji histaminy, a to może spowodować zmiany zapalne i zwężenie dróg oskrzelowych.
Kaszel po zastosowaniu ramiprilu może nastąpić jednakowo po kilku godzinach od zastosowania leku i kilku miesiącach farmakoterapii. Jedynym skutecznym sposobem zwalczania kaszlu bradykininowego jest odstawienie ramiprilu i zastąpienie go innym lekiem hipotensyjnym – zazwyczaj lekarze wykorzystują preparaty z grona sartanów.
