Lizinopril – charakterystyka
Mianem lizinoprilu nazywa się jeden z inhibitorów konwertazy angiotensyny, który ma charakter hydrofilny. Właściwości te sprawiają, że jest to lek o dość doraźnym działaniu hipotensyjnym. Lizinopril zaczyna działać po około 60 minutach od momentu podania pacjentowi, szczyt jego działania przypada na mniej więcej 7. godzinę po zażyciu leku. Okres półtrwania lizinoprilu zazwyczaj wynosi 12 godzin. Co istotne, lizynopril nie ulega metabolizmowi i jest wydalany całkowicie w postaci niezmienionej wraz z moczem.
Ramipril – charakterystyka
Leki z ramiprilem (np. Ramipril Pfizer) zaliczają się do grona lipofilnych inhibitorów konwertazy angiotensyny. Wysokie powinowactwo tkankowe sprawia, że działanie terapeutyczne ramiprilu następuje w czasie od 60 do 120 minut od momentu podania leku. Maksymalny efekt jest odnotowywany między 3. a 6. godziną po zastosowaniu ramiprilu, a jego hipotensyjne właściwości utrzymują się przeważnie przez 24 godziny. Okres półtrwania preparatów zawierających ramipril to przeważnie od 13 do 17 godzin (dawki rzędu 5-10 mg) – czas ten ulega wydłużeniu w przypadku stosowaniach mniejszych ilości.
Co wybrać – ramipril czy lizinopril?
Dobór leku hipotensyjnego spoczywa w rękach lekarza prowadzącego, który, oceniając aktualny stan pacjenta, może przeanalizować zasadność użycia konkretnego środka. Mechanizm i intensywność działania obu zaprezentowanych leków jest niemalże identyczna – kryteriami doboru są indywidualne kwestie dotyczące chorego np. stopień zaawansowania nadciśnienia tętniczego.
Bibliografia
1\.
2\.
